Recensie: Peter Middendorp – Jij bent van mij
Welke vrije wil? Twee eerdere romans van Middendorp, Noordeloos en Vertrouwd voordelig, waren voor een fors deel autobiografisch en speelden in Drenthe. In zijn vierde roman Jij bent van mij
Alle berichten van Hanz Mirck
Recensie: Tsjêbbe Hettinga – Het vaderpaard, It faderpaard. Alle gedichten
Een heel grote kleine jongen Ergens in 2004 moet het geweest zijn dat ik voor het eerst kennis maakte met de Friese dichter Tsjêbbe Hettinga. Ik las voor in het
Recensie: Wam de Moor – Ik raak je aan
Ik raak je aan; ik laat je los Willem Anton Marie (Wam) de Moor (Zevenaar, 28 april 1936 – Groesbeek, 12 januari 2015) was recensent voor onder andere De Tijd en De Gelderlander. Als neerlandicus bedacht hij het leesdossier dat in
Recensie: Hans Tentije – Om en Nabij / Hoe het komt
Verdwaald en toch thuis Ongrijpbaarheid is het handelsmerk van Hans Tentije (pseudoniem van Johann Krämer (Beverwijk, 23 december 1944). Je ziet het al aan de titels van zijn bundels, zoals
Recensie: Jacob Hinrichs – Hans Fallada. De drinker
Wil de echte meneer Ditzen nu opstaan? Jacob Hinrichs verdiepte zich in het leven van de Duitse auteur Hans Fallada (pseudoniem van Rudolf Ditzen; Greifswald, 21 juli 1893 – Berlijn, 5 februari 1947). Fallada werd beroemd met zijn roman
Recensie: Bernard Malamud – De fikser
Lot of toeval Natuurlijk weet ik dat dit boek in dezelfde vertaling (van L. en M. Coutinho) in 1967 al is uitgebracht. Maar zoals het gaat met de zichzelf herhalende
Recensie: Peter Handke – Gedicht aan de duur
Als een watervogel zweven boven de tijd De Oostenrijkse auteur Peter Handke schrijft op de grens tussen literatuur en filosofie, tussen fictie en werkelijkheid, poëzie en essay, toneeltekst en toneeltheorie.
Recensie: Chrétien Breukers en Dieuwertje Mertens (samenstellers) – Dichters uit de bundel
Mest en veel mist ‘In Dichters uit de bundel zijn de meest recente periode en de vernieuwingen van de hedendaagse Nederlandstalige poëzie in kaart gebracht. Ook laat deze bloemlezing zien
Recensie: Ronald Giphart – Lieve
De gestalte van een idee Na zijn vroege werk zocht Ronald Giphart wat meer verdieping in zijn romans. In De wake en iets mindere mate in Harem is dat ook
Recensie: Donald Niedekker – Oksana
Eén ster – Honderd sterren Het vluchtelingenprobleem is voor veel mensen een ver-van-mijn-bed-verhaal. Mensen met een andere huidskleur, een andere religie, een andere cultuur en een vaak lagere ontwikkeling. In
Recensie: K. Michel – Te voet is het heelal drie dagen ver
‘En meer’ ‘K. Michel wordt beschouwd als een van de belangrijkste hedendaagse dichters,’ stelt de uitgever voorin de bundel. Die stelling wordt gevolgd door een opsomming van de prijzen die
Recensie: Jeroen Dera e.a. – Dichters van het nieuwe millennium. Nederlandse en Vlaamse poëzie in de 21e eeuw
De fruitmachine geeft altijd te weinig In vierentwintig essays bespreken vierentwintig wetenschappers vierentwintig dichters die klaarblijkelijk representatief zijn voor de moderne poëzie. Onder andere Alfred Schaffer, Rodaan Al Galidi, Mark
Recensie: Erik Jan Harmens & Ilja Leonard Pfeijffer – Duetten
Toverrijst LFHBBR Twee dichters, die beiden zeggen openhartig te schrijven (Harmens bijvoorbeeld in zijn jongste roman Hallo muur over zijn alcoholverslaving en Pfeijffer in zijn Privé-domeindagboek over zo ongeveer alles)
Recensie: Jonathan Griffioen – Wijk
Doorgestreept Het debuut van Jonathan Griffioen (1987) gaat over het leven van jongeren in Wijk (bij Duurstede), maar het had ook een wijk in Utrecht kunnen zijn. Of Maastricht. Die