Recensie: Herman de Coninck – Onder literatoren
‘Je bent je bestaan een dood verschuldigd, uit dat besef moet je beginnen leven.’ In de jaren zeventig was de schrijver nog een meneer (en een enkele mevrouw). Zijn mening
Alle berichten van Ralph Schippers
Recensie: Fons Dellen – De kunst het meisje de stad
Halftwee, halftwee, halftwee, halftwee! De kunst het meisje de stad van Fons Dellen is een rock&roll-roman. En die worden amper geschreven in Nederland. In Engeland en Amerika is het een
Recensie: Splinter Chabot – als de Hemel genoeg ruimte heeft
Ge-als, ge-zoals en ge-alsof Ik hoop niet dat ik een dezer dagen sterf, want dan is als de Hemel genoeg ruimte heeft van Splinter Chabot het laatste boek dat ik
Recensie: Nanne Tepper – Van de kansel
Iedereen is dom (behalve Nanne Tepper) Er zijn schrijvers die zichzelf erg serieus nemen, er zijn schrijvers die zichzelf bloedserieus nemen, en dan is (was) er nog Nanne Tepper. De
Recensie: Marjan Beijering – Op zoek naar het ongerijmde
‘Van mij kan iedereen de kelere krijgen, als ze mij maar rustig in mijn bos laten zitten.’ Op zoek naar het ongerijmde van Marjan Beijering is een biografie van de
Recensie: Rinus Spruit – De verlossing van Jacob Smallegange
‘Zou je denken dat het gaat lukken met dat boek? Zou je daar een paar centen aan kunnen verdienen?’ Dit boek bestaat uit een boek (boek 2) in een boek
Recensie: Bram Vermeulen – Het eeuwig jongenshart
‘Gelukkig leest geen vreemde dit’ Volgens de achterflap van deze door zijn voormalige manager Just Enschedé bezorgde dagboeken, was Bram Vermeulen zanger, componist, theatermaker, schilder, schrijver en televisiemaker. Bram was
Recensie: Aad Meinderts – Uit geil en bloed bestaat dit rotte leven
Alles voor de letteren en de letteren vóór alles! Wat was het belang van Meyer Abraham (Max) Kijzer? Wat was zijn belang voor de Nederlandse literatuur? Want daarin bewoog hij
Recensie: Josse de Pauw – In open veld
Simple comme bonjour! Vreemd, dacht Schip, een autobiografie in pluralis majestatis. Een echte autobiografie was het overigens niet, want Pauw, zoals Josse de Pauw zichzelf noemde in dit boek, had