Dochterlief was lekker buitenspelen. De vingers gingen in de aarde, en mijn plattelandshart juichte. Het duurde niet lang of ze hield liefdevol een regenworm in haar knuistje verborgen. Er werd

De garnalenvissers van de Tx20 Walrus, de Texelse viskotter uit Oudeschild, zijn mannen van stavast: gelooide koppen, gepekelde klauwen, wijdbeense zeebonken tusssen kwatsende vangst in roestvrijstalen bakken bovendeks. Eén voor

Het Nijmeegse restaurant De Nieuwe Winkel kreeg deze week een tweede Michelinster. De sterrenchef struint door het Voedselbos Ketelbroek in Groesbeek, hij scharrelt de maaltjes bij elkaar in de Ommuurde

Afgelopen vrijdag gingen we naar het Residentie Orkest. Toen het concert (Verdi’s Messa da Requiem) was afgelopen brak de toegift uit: het applaus. Na een niet door mij bijgehouden aantal

In de jaren 90 van de vorige eeuw was ik in de ban van de formatie Oasis. ‘De beste band ter wereld’ noemden ze zichzelf. Dat sprak mij aan, vooral

Dochterlief doet het nieuwste dansje van Kinderen voor Kinderen. Het liedje is voor Koningsdag 2022 gecomponeerd en klinkt vrijwel hetzelfde als het vorige. Muzikaal zit het erg voorspelbaar in elkaar,

Het doel van de kosmos is – volgens James Lovelock – zichzelf te begrijpen. Een taaie opdracht voor zielloze materie. Toch, met de instrumenten en ideeën van Copernicus, Galilei, Kepler,

Het ziekzijn diende zich volgens de ‘salamitactiek’ (in dunne plakjes om geen woede te ontketenen) aan. Eerst de rauwe keel, daarna het snot, het hoesten, het suizen. Kleine ongemakken die

Op de oude stadskaart van Edam van Joan Blaeu uit 1649 zien we het oude Oorgat rechts het beeld uitlopen. In het Coopmanshuys aan het Damplein hangt een vergelijkbare prent

Op maandagavond ontmoette ik een mens. Ik had hem nog nooit eerder gezien. Gedurende exact vier minuten keken we elkaar zwijgend aan. We verroerden ons amper en hielden de blik

Ineens lag de stad onder een laag sneeuw. Het menselijke onvermogen, de vuilige zonden, het wringende verleden, alles liefdevol toegedekt. Maar ook: de aarzelende bloesem van de kersenboom, de dunne

We gingen weer eens chic uit eten. Alle registers open, overal ja op gezegd. Zang en dans op ronde schalen. Bij de derde wijn uit het wijnarrangement gebeurde het: vuur.

Hertog Des Esseintes verdraagt daglicht noch van medemensen het aangezicht. Om het leven in zijn buitenhuis draaglijk te maken, bindt hij de strijd aan met alle niet beheersbare elementen. Een

De afgelopen weken las ik twee boeken: De meester en Margarita van Boelgakov en Het einde van de rode mens van Svetlana Alexijevitsj. Twee keer gevoelige kost voor de dictators

Wat heb je aan een inkomen van zeg vijftig miljoen euro per jaar? Er schijnen veel mensen te dromen van veel geld. Het liefst zonder daar een uitzonderlijke verdienste tegenover

Christiaan Huygens kijkt door zijn zelfgemaakte telescoop naar de maan. In zijn boek Cosmotheoros (1698) beschrijft hij hoe maanbewoners de Aarde zien. Vanaf de maan gezien staat de aarde op

Buiten woedde een storm van episch formaat. Binnen was het stil. Door het raam zag ik boomtoppen kniftig buigen voor iets groots dat onzichtbaar bleef. Bij een buurman zagen we

Zou je de rode of de blauwe pil nemen? Na de film The Matrix was die existentiële vraag populair onder bioscoopbezoekers (blauw is heerlijk dommelen in onwetendheid, rood is de

Vroeger waren piemels nog om te lachen. Als Gerard Reve op feestjes rondging met een schaal augurken met een plakje ham eromheen, dan legde hij zijn eigen apparaat erbij. Het

We zaten niet stil de afgelopen twee jaar. We werkten, aten, liepen, lazen, we keken naar elkaar en naar de lucht. We leefden. En toch voelde afgelopen weekend of we,