Recensie: Pieter van Os – Liever dier dan mens
Een overlevingsverhaal met vele zijpaden In Liever dier dan mens vertelt Pieter van Os (Garnwerd, 1971) het verhaal van Holocaust-overlevende Mala. Van Os ontleent de titel van zijn boek aan
Alle berichten van Koen Schouwenburg
Recensie: Stephan Enter – Pastorale
Herinneringen hebben geen hoop Stephan Enters romans Grip (2011) en Compassie (2015) behoren tot de hoogtepunten van de hedendaagse Nederlandse literatuur. Het zijn geconcentreerde en strak gecomponeerde romans waarin Enter
Essay: Een leven van papier – Jeroen Brouwers, een lotgeval
Een leven van papier: Jeroen Brouwers, een lotgeval. Jeroen Brouwers is één van de beste schrijvers van het Nederlandse taalgebied, behorend tot de buitencategorie van de Nederlandstalige literatuur. Waar blijft
Recensie: Alma Mathijsen – Ik wil geen hond zijn
Portet van een gebroken vrouw Liefdesverdriet is een samenballing van gevoelens. De hoofdpersoon van Alma Mathijsens novelle Ik wil geen hond zijn is bedroefd om het vergane geluk, gekwetst door
Recensie: Fay van Kerckvoorde, Alex Philippa, Sandro van der Leeuw, Selin Kuşçu e.a. – Rebel, rebel. Nieuwe literaire stemmen
Een nieuwe generatie dwarsdenkers In het kader van het boekenweekthema ‘Rebellen en dwarsdenkers’ stelde uitgeverij Prometheus de bundel Rebel, rebel samen. De titel is een verwijzing naar het gelijknamige nummer
Recensie: David Foenkinos – Lennon
Ook genieën twijfelen Ze werden verafgood, ze waren een religie, aldus John Lennon in de roman Lennon van David Foenkinos. De roman is een gefictionaliseerde autobiografie waarin Lennon in achttien
Recensie: Lucas Zandberg – Keizerlijk geel
Van doorgeefluik naar keizerin Het leven van de keizerin-weduwe Cixi, de laatste keizerin van China, leent zich uitstekend voor een boeiende roman. In zijn roman Keizerlijk geel wekt Lucas Zandberg
Recensie: Anton Valens – Chalet 152
Wachten op de hoogtepunten Tijdens een bergetappe in de Tour de France is het altijd wachten op de bergen; de beklimmingen zijn de hoogtepunten die de etappe spannend maken. Het
Recensie: Bill Mensema – Mannenborstjes
Gebroken harten en een cowboyhoed De romanreeks Decade van Bill Mensema (Delfzijl, 1960) bestaat uit tien delen: één jaar per deel, van 1978 tot en met 1987. Schrijvend in de
Recensie: Margaret Atwood – De testamenten
Het leven is geen lolletje De testamenten is het langverwachte vervolg op de populaire roman Het verhaal van de dienstmaagd van Margaret Atwood. De testamenten is een spannende roman die
Recensie: Marcel Möring – Amen
Het onbegrijpelijke begrijpen Er is in Drenthe niet veel te doen, zegt Sam Hagenau in Amen van Marcel Möring. Er is bos, er is heide en natuurlijk het voormalige kamp
Recensie: Éric Vuillard – 14 juli
Het onbekende beschrijven Net als in zijn met de Prix Goncourt bekroonde boek De orde van de dag maakt de Franse filmmaker en auteur Éric Vuillard in 14 juli door
Recensie: Roberto Calasso – Het onbenoembare heden
Het beschrijven van het onbenoembare Iedereen heeft een mening over de tijd waarin we leven, velen proberen die te analyseren en te beschrijven, maar weinigen slagen daarin. Roberto Calasso is
Recensie: Emmanuel Bove – Vrouwelijk karakter
Het leven is een constante strijd Emmanuel Bove werd ontdekt door Colette en bewonderd door grootheden als Rilke en Beckett. Mirjam de Veth vertaalde al eerder werk van Bove en
Recensie: Bret Easton Ellis – Wit
Leven in tijden van het slachtoffer Bret Easton Ellis is vijfenvijftig en de schrijver die eertijds de frontman van generatie jongeren was, is nu, zo blijkt uit zijn laatste boek
Recensie: Walt Whitman – Oud ben ik en jong ben ik
Het vormgeven van een natie Voor het eerst verschijnen de herinneringen van de Amerikaanse auteur Walt Whitman in een Nederlandse vertaling. Oud ben ik en jong ben ik. Herinneringen, gepubliceerd
Recensie: Albert Cossery – Grote dieven kleine dieven
Ongelijkheid en onrechtvaardigheid Van het kleine oeuvre van de Eyptische schrijver Albert Cossery, bijgenaamd ‘De Voltaire van de Nijl’, zijn nu vijf titels vertaald. Mirjam de Veth zorgt met haar
Essay: De meest strikte levensschool – over Op zoek naar de verloren tijd van Marcel Proust (7)
VII Tijd: De tijd hervonden Met één hand lijden, leven, de vinger leggen op de pijn, op het verlies. Maar de andere hand: die schrijft. Hélène Cixous – Tussen talen
Essay: De meest strikte levensschool – over Op zoek naar de verloren tijd van Marcel Proust (6)
VI De scheiding: De voortvluchtige Voor iedereen heeft de dood een blik. De dood zal komen en jouw ogen hebben. Cesare Pavese – De dood zal komen en jouw ogen
Recensie: Elena Ferrante – Frantumaglia. Een geschreven leven
Een boek als bijlage Ze is een literaire ster, geprezen door critici en omarmd door het publiek, maar wie er schuilgaat achter het pseudoniem Elena Ferrante is nog steeds onbekend.