Dietske Geerlings (1971) is docent Nederlands op een middelbare school in Zutphen. Ook schrijft zij romans, verhalen en poëzie. Daarnaast schrijft zij essays over literatuur, Eerste Indrukken voor ooteoote.nl en recensies voor Poëziekrant en DLVA.
‘Wanneer een vrouw roept moet de wereld stilstaan om haar te horen’ Een prettig tegengeluid tegen alle loftuitingen die doorgaans op achterflappen van romans en dichtbundels prijken, zijn de eenvoudige
Een tragikomische wereld van politieke intriges en seksueel misbruik Met witte sneakers, strak tricotjurkje en een zwartleren jack is het moeilijk te zeggen of je een studente of verpleegster bent,
Angst voor de diepte in onszelf Het verbrande kind uit 1948 van de Zweedse auteur Stig Dagerman, in 2006 vertaald door Bernlef, kruipt diep onder de huid. De nieuwe, zesde
Personages van bordkarton in een kille villa Terwijl Simone Atangana Bekono de hoofdpersoon van haar debuutroman Confrontaties, Salomé Atabong, krachtig heeft neergezet als een mens van vlees en bloed, vol
Vissen tussen leven en dood, droom en werkelijkheid Het water van de rivier spreekt al zo lang de mens bestaat, tot de verbeelding. De presocratische filosoof Herakleitos wees er met
‘Zo eenvoudig als de wereld onthouden verlies je hem’ Misschien is kunst de ultieme vorm van ontbreken, ontschieten. Iets ontroert, verwondert of ontwricht, maar wat het is, is niet uit
‘Een wereld die op zoek is naar hernieuwde vormen van hoop’ Met enige bescheidenheid vraagt Stefan Hertmans zich in het voorwoord van zijn nieuwe bundel essays Verschuivingen af hoe lang
‘Een uitgelezen kans om niks te zeggen’ Van een bijzondere eenvoud en kracht is Pleegkind van de Ierse Claire Keegan, die deze kleine roman al in 2011 schreef en daarmee
Een kwetsbaar en verontrustend avontuur Natuurlijk horen dertienjarige meisjes hun dagen door te brengen op school, ook als ze daar ongelukkig zijn en namen krijgen als ‘broodhoofd’, omdat ze iets
Broos weefsel, verschuivingen van tekst en schildersdoek ‘Teksten zijn weefsels van andere teksten, allusies en citaten, zoals de werken van Raoul De Keyser telkens herzieningen, herformuleringen van zijn eerder werk
Een hilarische tragedie over de mens We zijn met zoveel mensen op de wereld dat het niet vreemd is dat we elkaar in de weg gaan zitten. Hoeveel mensen op
‘Ook ik kan iemand hebben’ Met Hoe langer ik loop, hoe kleiner ik ben liet de Noorse auteur Kjersti Annesdatter Skomsvold al zien dat zij personages kan creëren die je
Eenvoudige schetsen, uit het leven gegrepen Het is niet nodig om een verhaal van begin tot eind te vertellen om een treffend beeld van iemands leven op te roepen. Dat
Ongeloofwaardige obsessie met de islam Misschien moeten uitgeverijen een keer stoppen met het plaatsen van reclameteksten op boeken. De vraag is of de kaft van een boek de juiste plek
‘Honing, gouden amberdraad… Ach, vloei vrij!’ Hoe neem je afscheid van de vrouw uit wie je bent voortgekomen, van wie de vermoeide ledematen, stijf van de artrose, bedekt met littekens,
Als een heideveld in een nacht vol gloeivliegjes In het kader van ‘Ongekend Nijmegen’ is er een eerste versie verschenen van ‘Het Gelders Geschiedenisgeschenk’ en wel over de geschiedenis van
Opgewekte regenwijsjes op het puntje van een snavel in as Regentijd van José Eduardo Agualusa laat zich als roman niet eenvoudig veroveren. Het werk is al in 1996 geschreven, maar
‘Alles ligt nog verscholen in een zachtgrijs schemeruur’ Als je in een moment duikt, zonder je druk te maken om wat komen gaat of wat geweest is, is het voor
‘We hadden de kwetsbaarheid over ons afgeroepen’ Is het verantwoord in deze tijd nog een kind op de wereld te zetten? Wat ontzeg je jezelf als je dat niet doet,
‘Er is een mens voor nodig om afzichtelijke littekens in de aardbodem achter te laten.’ Het land van weinig regen van Mary Austin, voor het eerst gepubliceerd in 1903, is