Recensie: Lamia Makaddam – Vrijetijdsgedichten
‘Wanneer een vrouw roept moet de wereld stilstaan om haar te horen’ Een prettig tegengeluid tegen alle loftuitingen die doorgaans op achterflappen van romans en dichtbundels prijken, zijn de eenvoudige
Alle berichten van Dietske Geerlings
Recensie: Tanguy Viel – Een meisje dat je belt
Een tragikomische wereld van politieke intriges en seksueel misbruik Met witte sneakers, strak tricotjurkje en een zwartleren jack is het moeilijk te zeggen of je een studente of verpleegster bent,
Recensie: Stig Dagerman – Het verbrande kind
Angst voor de diepte in onszelf Het verbrande kind uit 1948 van de Zweedse auteur Stig Dagerman, in 2006 vertaald door Bernlef, kruipt diep onder de huid. De nieuwe, zesde
Recensie: Simone Atangana Bekono – Zo hoog de zon stond
Personages van bordkarton in een kille villa Terwijl Simone Atangana Bekono de hoofdpersoon van haar debuutroman Confrontaties, Salomé Atabong, krachtig heeft neergezet als een mens van vlees en bloed, vol
Recensie: Selva Almada – Niet zomaar een rivier
Vissen tussen leven en dood, droom en werkelijkheid Het water van de rivier spreekt al zo lang de mens bestaat, tot de verbeelding. De presocratische filosoof Herakleitos wees er met
Recensie: Eddy Verloes, Geert Jan Beeckman en Jef Neve – Aardelingen
‘Zo eenvoudig als de wereld onthouden verlies je hem’ Misschien is kunst de ultieme vorm van ontbreken, ontschieten. Iets ontroert, verwondert of ontwricht, maar wat het is, is niet uit
Recensie: Stefan Hertmans – Verschuivingen
‘Een wereld die op zoek is naar hernieuwde vormen van hoop’ Met enige bescheidenheid vraagt Stefan Hertmans zich in het voorwoord van zijn nieuwe bundel essays Verschuivingen af hoe lang
Recensie: Claire Keegan – Pleegkind
‘Een uitgelezen kans om niks te zeggen’ Van een bijzondere eenvoud en kracht is Pleegkind van de Ierse Claire Keegan, die deze kleine roman al in 2011 schreef en daarmee
Recensie: Sara Mesa – Broodhoofd
Een kwetsbaar en verontrustend avontuur Natuurlijk horen dertienjarige meisjes hun dagen door te brengen op school, ook als ze daar ongelukkig zijn en namen krijgen als ‘broodhoofd’, omdat ze iets
Recensie: Paul Demets – De hartvinger
Broos weefsel, verschuivingen van tekst en schildersdoek ‘Teksten zijn weefsels van andere teksten, allusies en citaten, zoals de werken van Raoul De Keyser telkens herzieningen, herformuleringen van zijn eerder werk
Recensie: Yves Petry – Overal zit mens; een moordfantasie
Een hilarische tragedie over de mens We zijn met zoveel mensen op de wereld dat het niet vreemd is dat we elkaar in de weg gaan zitten. Hoeveel mensen op
Recensie: Kjersti Annesdatter Skomsvold – Heden ik, morgen gij
‘Ook ik kan iemand hebben’ Met Hoe langer ik loop, hoe kleiner ik ben liet de Noorse auteur Kjersti Annesdatter Skomsvold al zien dat zij personages kan creëren die je
Recensie: Hedda Martens – Bij wijze van leven
Eenvoudige schetsen, uit het leven gegrepen Het is niet nodig om een verhaal van begin tot eind te vertellen om een treffend beeld van iemands leven op te roepen. Dat
Recensie: Inge Schilperoord – Het licht in de stad
Ongeloofwaardige obsessie met de islam Misschien moeten uitgeverijen een keer stoppen met het plaatsen van reclameteksten op boeken. De vraag is of de kaft van een boek de juiste plek
Recensie: Caroline Lamarche – Het einde van de bijen
‘Honing, gouden amberdraad… Ach, vloei vrij!’ Hoe neem je afscheid van de vrouw uit wie je bent voortgekomen, van wie de vermoeide ledematen, stijf van de artrose, bedekt met littekens,
Recensie: Joost Oomen en Yoko Heiligers – De eerste kip van Nederland
Als een heideveld in een nacht vol gloeivliegjes In het kader van ‘Ongekend Nijmegen’ is er een eerste versie verschenen van ‘Het Gelders Geschiedenisgeschenk’ en wel over de geschiedenis van
Recensie: José Eduardo Agualusa – Regentijd
Opgewekte regenwijsjes op het puntje van een snavel in as Regentijd van José Eduardo Agualusa laat zich als roman niet eenvoudig veroveren. Het werk is al in 1996 geschreven, maar
Recensie: Koos Meinderts en Annette Fienieg – Voor altijd vandaag
‘Alles ligt nog verscholen in een zachtgrijs schemeruur’ Als je in een moment duikt, zonder je druk te maken om wat komen gaat of wat geweest is, is het voor
Recensie: Peter Zantingh – Tussentijds
‘We hadden de kwetsbaarheid over ons afgeroepen’ Is het verantwoord in deze tijd nog een kind op de wereld te zetten? Wat ontzeg je jezelf als je dat niet doet,
Recensie: Mary Austin – Het land van weinig regen
‘Er is een mens voor nodig om afzichtelijke littekens in de aardbodem achter te laten.’ Het land van weinig regen van Mary Austin, voor het eerst gepubliceerd in 1903, is