Karel Feenstra (1976) is speechschrijver bij het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat. Sinds 2013 schrijft hij elke week 80 woorden voor Tzum. Hij debuteerde in december 2018 met de bundel Hand schudt hoofd.
Het interieur van de machinekamer is schitterend. Maar de gebrande tegeltjes, het smaakvolle, glazen kantoortje in het midden, ze komen in een bijzinnetje voorbij. De gids zet zijn vijfenzeventig minuten
In het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen brengen acteurs het Urk van 1905 tot leven. In het huisje van Lubbert Hoefnagel ruikt het naar gestoofde ui, peen, spekjes en aardappel. Het pannetje
Vrijdag gaan we weer naar Rammstein. Vorig jaar stond ik te ver weg om goed te zien wat er op het podium gebeurde. De moddervette Duitse metal was prima te
In Kraggenburg in de Noordoostpolder staat familiehotel Van Saaze. De moderne en mondaine uitstraling van de lounge uit het bouwjaar 1954 transformeerde in de loop der jaren, zonder ook maar
Het was gezellig in Zierikzee. Ook in het derde restaurant vingen we bot. Of de jonge, vlotte ober dan wellicht een andere uitspanning kon aanbevelen. Nee meneer, daar ga ik
2023 NAP +1,0 Restaurants kunnen heten zoals het de maître, chef, uitbater, exploitant, restaurateur, gérant, eigenaar, of anders de sommelier goed dunkt. Maar het restaurant waar ik voorafgaand aan een
1992 NAP +0,5 Voor een zeiltochtje op een lome zomerdag waren we vermetel genoeg. Niet per se handig genoeg. Vroeg in de middag sloeg het weer om. Een spijkerharde noordoostenwind
Op zaterdagmiddag namen we de kinderen mee naar de Grote Markt in Den Haag. Daar werden eerst haren geverfd, festivalshirtjes aangemeten en tattoos geplakt. Bij het Zwaartekrachttestcentrum mochten wc-rollen uit
Mijn boekenkast is zes bij twee en halve meter. Vijftien vierkante meter boeken. De helft van wat er in staat bestaat uit romans. Daarvan heb ik nu denk ik de
In de jaren ’50 en ’60 van de vorige eeuw stichtte het stadje Sóller, tegen de noordelijke bergkam van Mallorca, een aantal musea. De Catalaanse aanduiding Museu werd daarbij door
Het hotel lag diep verborgen in het bos. In het donker navigeerden we over het landgoed en kwamen uit bij de achterdeur. Het was al laat, er was geen ziel
Het begon met een blaasje op dochters knie. Behandeld en bezworen. En nu heb ik het. Het ongemak openbaarde zich eerst als een schrammetje, een zonverbrand oor. Maar de zelfdiagnose
Toen Joan Miró in 1956 naar Mallorca verhuisde had hij veel zaaiwerk, stekjes bij zich. Onaf werk waar tijd overheen moest. Hier – wij verblijven een week in Casa Escondrijo,
Na een dikke negen uur fietsen met eerst kou, dan maagzuur, toen hoofdpijn en tenslotte iets wat op hongerklop leek, was het wel duidelijk: de tijd dat we 250 kilometer
Ooit solliciteerde ik naar een baan in Maastricht. Na het sollicitatiegesprek ging ik naar café Tribunal aan de Tongersestraat. Pindadoppen op de grond werpend raakte ik in gesprek met een
Tegen de verwachting in begon de houtkachel zwarte rookpluimen de kamer in te blazen. Niet improviseren nu, zei mijn intuïtie. We belden de brandweer om instructies. Jassen aan en naar
Ik had zin in een handgemeen, dus pakte ik mijn fiets en zocht de tegenwind op. Zaterdag had mooi grijs. Hard grijs. Op de Haringvlietbrug ging ik de vlagen met
Het stoere van Starum zat hem voor mij in de maat. Dan liepen we met onze Kolibri de oude Vissershaven binnen, legden aan langs een Staverse jol, togen het stadje
Soms krijg ik de opmerking dat mensen woorden uit mijn columns moeten opzoeken in een woordenboek. In het communicatievak is dat een lastige kwestie. ‘Toegankelijke taal’ is begrijpelijk. De lat
Van alle doden zijn scheepswrakken het meest levend. Ze stierven in de golven, zweefden naar het benedenrijk. Daar leven ze – rondspanten, knikspanten, rompen vol geschiedenis – verzonken in de