2002 Pietje Potent – Brand in het bordeel Op de foto ziet het eruit als een mooie dag in mei. Mijn oudste zoon (16 maanden oud inmiddels) draagt een lichtblauwe

2001, zanger onbekend – Zo gaat de molen Op de achtergrond werd de verjaardag van mijn vader gevierd. Toen ik om een uur of negen mijn moeder belde, hoorde ik

1999, Theo Nijland – Verstand van weemoed December 1999. Het woestijnstadje waar we midden in de nacht zijn aangekomen is weinig meer dan een benzinestation met aanpalende parkeerplaats, het ‘motel’

1998 Dingetje – Sambal bij Er zijn ongetwijfeld mensen voor wie 1998 een jaar van grote gebeurtenissen was. Een jaar van liefde en/of dood, geboortes, unique job opportunities, landsverhuizingen of

1997, Skik – Op fietse Een grappige overeenkomst tussen de Grote Drie van de popmuziek in dialect (Normaal, Skik, Rowwen Hèze) is dat ze alle drie de levensvreugde in hun

1996, Raymond van het Groenewoud – Twee meisjes Bij elke periode in je bestaan hoort een specifiek levensgevoel. Soms wordt dat gekleurd door wat-we-maar-even-zullen-noemen ‘Zeitgeist’, soms gaat je leven z’n

1995, Extince – Spraakwater 1995 was het jaar van mijn op een-na-mooiste litteken, mijn eerste (bar slechte) recensie en mijn eerste eigen auto. Van het voorschot voor een door mij

1994 Dromen zijn bedrog – Marco Borsato In 1994 vierde ik mijn dertigste verjaardag in de wetenschap dat het zachtjesaan afgelopen moest zijn met het geklooi in de marge. Makkelijker

1993, Oene Maine matsj tirol – Willy Batenburg In mijn anarcho-postapocalyptische / polygonaal modernistische coming-of-age-roman ‘Doodverf in Toverstad’, a.k.a. ‘het flipperboek’, staat een naar het leven getekende passage die zich

In 1992 verhuisde ik vanuit het studentenhuis aan de Slachthuisstraat naar een eenpersoonsflat aan de Soendastraat, mijn laatste adres in Groningen. Door wat je de ironie van het noodlot zou

1991 – Stef Bos, Papa Volgende week is mijn vader negen jaar dood. Op zijn begrafenis heb ik een soort toespraakachtig iets gehouden dat in zijn opbouw wel iets weghad

1990 – Corry Konings, Mooi was die tijd Werkloos zijn op je vijfentwintigste is het mooiste wat er is. Wás moet ik zeggen, want met de neo-liberalen aan de macht

1989 – Rene Froger – Een eigen huis Als 1988 wat minder onstuimig was verlopen, zou ik het jaar erna misschien niet zijn afgestudeerd op een gedichtenbundel, getiteld De feesten