Jan de Jong (1954) studeerde Nederlands en literatuursociologie in Tilburg en Nijmegen. Hij was achttien jaar lang redacteur letteren van cultureel webmagazine CuBra.nl, is co-auteur van Zelf gedichten lezen, een bundel essays over moderne Nederlandse poëzie en schrijft over literatuur voor onder meer Tzum, LTM, Ooteoote en Poëziekrant.
Hoe verhalen de wereld schilderen In Ik gaf je ogen en je keek in de duisternis, de nieuwe roman van Irene Solà, haar derde, geven oude en nieuwe verhalen een
En wat deed die hertog nou eigenlijk Het is altijd weer een klein cadeautje als er een werkje uit de rijke literaire geschiedenis van de Middeleeuwen tot ons komt. Deze
Het leven achter de dingen De ondertitel van Verbruikt licht luidt ‘een boek’ en dat is geen open deur, maar een eerste vingerwijzing naar waar het in Lara Pawsons roman
Een sterke vertaling van Ovidius’ heldinnenbrieven Publius Ovidius Naso (43 vC-17nC) kennen we vooral van zijn Metamorphosen, in 2022 eveneens door Harrie Geelen vertaald. Het is een van de werken
Over de essentie van verhalen vertellen Op de vraag hoe verhalen ontstaan, zijn vele antwoorden mogelijk. In On the Origin of Stories (2009) staat literatuurfilosoof en Nabokovkenner Brian Boyd uitgebreid
Intrigerende roman over tijd en koffie In een souterrain in een smal steegje in Tokio bevindt zich een klein koffietentje dat Funiculì Funiculà heet. Het zit al langer dan een
Een ander perspectief We hebben de tijd van de helden van vroeger inmiddels wel achter ons gelaten. Al het goede dat onze voorouders (‘wij Nederlanders’) in het verleden in verre,
‘Weifelend licht wijst niemand de weg’ Een oeuvreprijs mag nooit een reden zijn om maar op je lauweren te gaan rusten, net zo min als de uitgave van een ‘verzameld
Poëzie en fotografie, twee verstilde kunstvormen In haar novelle Breedbekstrandloper (2022) laat Dietske Geerlings een lerares Nederlands haar leerlingen op het belang van poëzie wijze: Er zou nog veel poëzie
Van Jane Birkin naar Xenia Onatopp De gedichten in de recente bundel van Wietse Hummel heten, zoals de titel al aangeeft, ‘scènes’. Verdeeld over zeven afdelingen voeren ze je langs
Mooie woorden, onmachtige handen Twee gebeurtenissen inspireerden dichter Bart Koubaa tot de bijzondere bundel De verliefde engel. Allereerst was daar, tamelijk triviaal lijkt het, het moment waarop hij zich, tijdens
Het existentiële probleem van het varken De vriendin woont en werkt in Berlijn en lijkt het daar wel naar haar zin te hebben. En dat is niet wat de ik-figuur
Stephen Fry is een lichtvoetig en erudiet verteller Het verhaal is bekend. En dat mag onderhand ook wel, na zo’n drie millennia. Het is verteld, bewerkt, naverteld, herschreven, hertaald, verminkt
Doormodderen op steeds dunner ijs Maar liefst acht jaar heeft Andrew O’Hagan (Glasgow, 1968) aan Caledonian Road gewerkt. Het resultaat is een indrukwekkende roman, zowel naar omvang als naar inhoud.
Je huis of je leven! De titels van de gedichten in Anne Louïse van den Dools bundel Ontbindende voorwaarden laten er geen misverstand over bestaan. ‘Bezichtiging’, ‘Fundering’, ‘Overbod’, ‘Voorbehoud van
Een machtig epos dat na 70 jaar nog pijnlijk actueel is Dat van de nobelprijs voor literatuur niet iedereen even gelukkig wordt, is bekend. Vooral bij notoire niet-winnaars wil de
’t is een spel, baasje De bundel Mal dood lam van Kurt de Boodt biedt, behalve een grote diversiteit aan vormen, achterin een opsomming van meer dan honderd namen van
Licht maar wel met diepgang Op zijn eigen website maakt Hans Wap nadrukkelijk onderscheid tussen ‘Werk’ en ‘Poëzie’. In de overzichten met ‘1000 en enige gedichten’ van Gerrit Komrij en
Een wonderlijk universum De dichtbundel Wolfjelief en de windsoldaten is opgetrokken uit contrasten en antithesen. In zeven kamers (‘vertrekken’) voert de dichter zijn lezers door een poëtisch huis dat alle
De verborgen dwang van complimenten Afgelopen voorjaar ontving Sasja Janssen de nieuwe Johan Polak Poëzieprijs voor haar alom geprezen bundel Virgula. Eerder viel Virgula ook al de Awater-poëzieprijs ten deel.