Recensie: Anna Lillioja – Waarom werken we?
De colonne verlaten In 2003 zat er een leerlinge in mijn lessen Latijn die oog had voor de kleding die ik droeg en die me bevroeg over de herkomst. Vijf
Alle berichten van Miriam Piters
Recensie: Michelle van Tongerloo – Komt een land bij de dokter
Het heft zelf in handen Er is de minste zorg voor de mensen die haar het meest nodig hebben, ziet Michelle van Tongerloo als straatarts bij de Pauluskerk in Rotterdam.
Recensie: Annet Huizing – Twee pistooltjes & een dakmus
Spelen met een waaier aan verteltechnieken Na de werken Hoe ik per ongeluk een boek schreef, De zweetvoetenman en Het Pungelhuis publiceert de veelvuldig gelauwerde schrijfster Annet Huizing een tweede
Recensie: Martin Rombouts – Boek 1
Op eigen poten Onlangs debuteerde Martin Rombouts, dichter, schrijver, theatermaker, winnaar van het 21e seizoen van De slimste mens en lid van Boyband, met Boek 1. De achterflap onthult met
Recensie: Paulien Cornelisse – Hèhè: over wat we zeggen zonder dat we het doorhebben
Sfeermakende kameleons Voor de Boekenweek van dit jaar schreef Paulien Cornelisse het Boekenweekessay Hèhè, over wat we zeggen zonder dat we het doorhebben. Op het moment dat de CPNB haar
Recensie: Eva Hofman – Josephine
In de ban van Josephine Als je zo’n dertig jaar geleden geboren werd, groeide je op in een immens snel veranderende wereld. Het internet werd in die luttele decennia een
Recensie: Manon Uphoff – Laat me binnen
Ons oerverlangen naar een thuis Manon Uphoff voegt met Laat me binnen een nieuwe loot aan haar rijkgevulde stam toe. Verhalen schreef ze altijd al, maar deze bundel kent wat
Recensie: Joost Oomen – Het paradijs van slapen of Iemand die met bloemen fietst
Schoonheid in waardig sterven In zijn debuutroman Het Perenlied liet Joost Oomen al zien wat zijn vitaliserende vertelkunst behelst. Ook Het paradijs van slapen of Iemand die met bloemen fietst
Recensie: Helle Helle – Hafni zegt
Een zeker evenwicht De romans van de Deense schrijfster Helle Helle zijn bijzonder experimenteel en vragen verduveld veel van een lezer. Als je van een uitdagende queeste houdt ben je
Recensie: Martijn Simons – Het einde van de wereld zoals we die kennen
Een wereld op afstand Martijn Simons prikt in zijn nieuwste roman weer het ideaalbeeld van een gezin door. Dat deed hij eerder in de vuistdikke romans De Hollandse droom en
Recensie: Christiaan Weijts – De goddelijke comedyclub
Onbereikbaar Christiaan Weijts laat je in zijn romans graag verkeren aan de zijde van een sukkelaar. In zijn beste romans leven we hartgrondig mee met een struikelend hoofdpersonage, zoals met
Recensie: Charlotte Van den Broeck – Een vlam Tasmaanse tijgers
Weerhaken onder het vel Een nieuw werk van Charlotte Van den Broeck betekent een kersverse expeditie. Zo eentje waar je fluitend je schoenen voor aantrekt. Haar relaas Een vlam Tasmaanse
Recensie: Ilse Josepha Lazaroms – Elders
Je ontheemd voelen maar thuis willen zijn Om het meeslepende effect van Elders, de tweede roman van Ilse Jospeha Lazaroms, optimaal te ervaren trek je liefst een avond uit waarin
Recensie: Bertram Koeleman – Dit is jouw tijd
De illusionist van de Nederlandse letteren Sinds 2013 schrijft Bertram Koeleman gestaag aan een oeuvre eigenzinnige werken die blaken van vertelplezier en vernuft. Ook zijn vijfde, de roman Dit is
Recensie: Alma Mathijsen – Onderland
Dissociëren op een goede manier Al direct met de door haarzelf gefabriceerde cover pakt Alma Mathijsen je bij je kladden voor haar nieuwe roman Onderland. De titel staat in zompige
Recensie: Ia Genberg – De details
Een open hemel tussen elk woord De Zweedse Ia Genberg maakt net als Jente Posthuma kans op de International Booker Prize. De jury houdt (gezien deze twee romans) van een
Recensie: Sanneke van Hassel – Milde klachten
Een werkelijkheid geleden Weinig schrijvers weten je zo monter betrokken te laten zijn bij de alledaagsheid van het leven van anderen als Sanneke van Hassel. Vol mededogen schept ze personages
Recensie: Marijke Schermer – In het oog
Het cultiveren van een hyperindividuele blik Marijke Schermer laat haar vierde roman In het oog aanvangen bij het uiteenspatten van een relatie. Hoofdpersoon Nicola kijkt terug op het onherroepelijke moment
Recensie: Sebastiaan Chabot – Olifantenpaadjes
Een groeiende desinteresse Sebastiaan Chabot debuteerde vier jaar geleden met de roman De slaap die geen uren kent. Nu is Olifantenpaadjes verschenen, mooi op tijd voor de Boekenweek waarin hij
Recensie: Jan van Tienen – De verworvenheden
De meerwaarde van een omweg De verworvenheden of hoe je iemand wordt die ernaar verlangt op het eiland Hompelvoet te zijn is het tweede werk dat Jan van Tienen publiceert.