Recensie: Sjoerd Kuyper – Bizar
Waartoe zijn wij op aarde? Sallie Mo is 13 jaar, maar zij is filosofe, maatschappijcritica, psychologe en schrijfster. Ze lijkt wel een beetje op haar schepper Sjoerd Kuyper. Voor wie
Alle berichten van Remco Ekkers
Recensie: Frans Westra – Venetianen kunnen niet fietsen
Ach Venetië Frans Westra reisde op 28 augustus 1988 voor het eerst naar Venetië en de stad maakte een onvergetelijke indruk op hem. Hij studeerde geschiedenis in Groningen. Na zijn
Recensie: Andreas Oosthoek – De Moeder de Vrouw
Elke overzijde? Andreas Oosthoek, kenner van het werk van Nijhoff, maakte ter gelegenheid van het Boekenweekthema een boekje over het beroemde gedicht ‘De Moeder de Vrouw’ dat ook wel naar
Recensie: Paul Demets – De Klaverknoop
Een gestrande vlieger of de stijlfiguur van een nomade Johan Reijmerink van Meander, overigens een goede criticus, heeft zich vergist bij het bespreken van de bundel De Klaverknoop van Paul
Recensie: Frans Budé – Zoveel nabijheid
Leven en dood In de serie ruimhartige in memoriam-gedichten ontbreekt Joost Zwagerman. Wel vinden we een gedicht voor de tragische dichter, die zo veel collega’s herdachten: Rogi Wieg. Ook aanwezig
Recensie: Frans Kuipers – Alles waait
In elke druppel golft de zee Liefde, humor, raadsel, vreugde, wanhoop, dolzin, angst, ellende; het is allemaal te vinden in de nieuwe bundel van Frans Kuipers (Vught, 1942). Dit is
Recensie: John Updike – Je minnaar belde net
Een treurig huwelijk Het is allemaal geestig en bekwaam geschreven, maar wat een zooitje is het in het leven van Updikes boek Je minnaar belde net. Het gaat om echtelieden
Recensie: Boris Pasternak – Brieven
Brieven van een dichter Een zeventienjarige jongen uit Moskou schrijft aan zijn ouders die afgereisd zijn naar Londen en daarvoor in Nederland de Rembrandts gaan bekijken, want zijn vader is
Recensie: Maeve Brennan – Een bezoek
Treurnis De grootmoeder beheert de toelage van haar kleinkind Anastasia, 22, die dezelfde naam heeft als haar moeder en die met haar moeder is meegegaan naar Parijs, waar ze na
Recensie: Hans Tentije – Begane grond
Nog even mogen kijken Sommige landschappen hebben een merkwaardige aantrekkingskracht, niet omdat ze ‘mooi’ zijn, maar omdat ze een bittere melancholie oproepen. Dat doet het Noord-Franse oorlogsgebied. In de Eerste