Recensie: Taylor Jenkins Reid – Daisy Jones & The Six
Beter geschikt als tv-serie Taylor Jenkins Reid steekt niet onder stoelen of banken dat ze al een groot deel van haar leven gefascineerd is door Stevie Nicks, vanaf 1975 zangeres
Alle berichten van Wiebren Rijkeboer
Recensie: Mitchell Zuckoff – Ondergang en opkomst
‘Een prachtdag om te vliegen’ Ja, dit is me wel een boek. Minutieus wordt de totale ramp beschreven die 11 september 2001 over de Verenigde Staten van Amerika raasde. Wat
Proza: Wiebren Rijkeboer – De psychedelische sixties: Moby Grape
Onlangs rolde van de persen: De psychedelische sixties van Tzum-recensent en muziekfanaat Wiebren Rijkeboer. In De psychedelische sixties belicht Wiebren Rijkeboer vooral de bands die de weg naar het succes
Recensie: Kevin Barry – Nachtboot naar Tanger
Wachtende gangsters Heerlijke schrijver, deze Kevin Barry. In mijn ogen is de 50-jarige Barry een exponent van de punkgeneratie die het leven op straat – drugs, geweld, kraken – door
Recensie: Esi Edugyan – Washington Black
Een last van eeuwen Zo moet een avonturenroman zijn: vuistdik, continenten overstijgend en in een zekere mate ongeloofwaardig. Esi Edugyan heeft met Washington Black dat boek geschreven. Edugyan is een
Recensie: Bernard MacLaverty – Midwinter Break
Weekendje Amsterdam Voor een Nederlander – en zeker voor een Amsterdammer – is het opmerkelijk dat een buitenlandse schrijver iets vertrouwds Nederlands, Amsterdam dus, als zijn decor gebruikt. Dat is
Recensie: Hernan Diaz – In de verte
Cowboy-odyssee Er is in maar een held in In de verte en dat is overduidelijk Håkan Söderström. En wat een figuur is hij, een levende legende. Een man op leeftijd
Recensie: Jennifer Clement – Wapenliefde
Trailerpark in Florida Jennifer Clement, geboren in 1960 in Greenwich, Connecticut, is een activistische schrijfster die zich inzet voor vrouwenrechten en de vrijheid van meningsuiting. Met haar romans en non-fictie
Recensie: Daniel Galera – Twintig over twaalf
Braziliaanse millennials Als ik het goed heb is Twintig over twaalf na Met bloed doordrenkte baard de tweede roman in Nederlandse vertaling van de Braziliaan Daniel Galera (São Paulo, 1979).
Recensie: Colson Whitehead – De jongens van Nickel
Raciale vertelling Vertalingen van eerdere romans van Colson Whitehead – debuterend alweer twintig jaar geleden – waren niet zo’n succes in Nederland, tot hij met De ondergrondse spoorweg én de